Ik ontmoette Regula van het unieke blog Miss Foodwise, voor de eerste keer tijdens Food Blogger Connect helemaal in 2011. Het was mijn eerste keer met een grote groep foodbloggers en ik ging een soort van “natuurlijk” toch naar de bloggers in mijn eigen taal… Technisch gezien is Belgie geen Nederland natuurlijk, maar he… dichtbij genoeg toch?
Regula is het soort persoon die boven de menigte uitsteekt. Niet alleen door haar zonnige en leuke persoonlijkheid, maar ook omdat ze een unieke stijl heeft als persoon en als fotograaf. Ik heb haar fotografie zien groeien met sprongen de afgelopen jaren en ik vind dat ze tot een van de besten behoort. Als iemand als David Loftus een fan van haar is, dan zegt dat wel iets over haar kwaliteiten toch?
Afgezien daarvan vind ik haar geweldig als persoon. Wisten jullie al dat zij en haar getalenteerde ‘other half’ Bruno mijn prachtige logo voor mijn blog hebben gemaakt? Ik weet zeker dat ik dat ergens heb geroepen maar een kleine herinnering… Geniet van haar fotografie verhaal!
Hoe lang blog je al en ben je meteen begonnen met het maken van foodfoto’s?
Ik blog al sinds 2011, maar ben begonnen met Miss Foodwise in juni 2012. In het begin was het niet mijn bedoeling dat het een blog zou worden met veel fotografie. Ik was een grafisch ontwerpen en ondanks dat ik altijd veel analoge fotografie heb gedaan omdat ik naar de kunstschool ben geweest, was ik van dat pad afgegaan door mijn carriere in grafisch ontwerp en advertising.
Wat voor apparatuur gebruikte je in het begin en hoe is dat veranderd?
In het begin gebruikte ik een Sony Nex 5 wat een hele goede point en shoot camera is, je kunt hier goed met het scherptediepte verschil spelen en de instellingen net zo aanpassen als op een spiegelreflex. Mijn andere camera was nog steeds een analoge camera die ik al mijn hele leven heb en die me door kunstschool heeft geholpen. Het is van mijn vader geweest en ik gebruik hem nog steeds vaak.
Heb je jezelf alles geleerd of heb je workshops en dergelijke gevolgd?
Zoals ik al zei heb ik altijd veel aan fotografie gedaan. Ik heb kunst gestudeerd en fotografie was daar onderdeel van. Toen ik in food terecht kwam heb ik een aantal workshops gevolgd met Beatrice Peltre, Ellen Silverman en Alex en jou maar ik vind dat je nog steeds het meest leert door veel te oefenen. Oefening baart kunst!
Kun je je huidige setup omschrijven voor het maken van foto’s?
Het varieert nogal. Meestal fotografeer ik in mijn thuis studio wat eigenlijk een verlenging van de keuken is. Het is aan de noord kant en voor die reden gebruik ik zelden een diffuser omdat ik de foto’s dan te levenloos vind worden. Soms fotografeer ik in de tuin, soms in de gang, waar ik ook maar licht zie dat interessant is. Dus niet alleen maar naast een raam.
Behalve in mijn thuis studio fotografeer ik op locatie in studio’s in Londen. Daar maak ik meestal een rondje door de plaats om te kijken hoe het licht naar binnen komt vallen en ik gebruik dat vervolgens.
heb je een process waar je doorheen gaat tijdens de voorbereiding voor een shoot voor je blog? Is het een spontaan iets of plan je alles precies (of beiden)?
Ik moet het wel plannen aangezien ik boodschappen moet doen voor het eten en ik woon niet echt naast een winkel. Ik kies vervolgens props uit om te gebruiken tijdens de shoot en maak een paar test shots om te zien hoe het bevalt en om te kijken of ik blij ben met de compositie. Ik maak vervolgens het eten klaar en zet het op de set en fotografeer dat een aantal keer, soms besluit ik halverwege om de props te veranderen. Als het kan tenminste en het eten niet inmiddels verlept is. Soms is het ook wel eens een spontane actie, vooral dezer dagen aangezien ik veel in het buitenland ben voor opdrachten op het moment. Ik kom thuis en neem soms gewoon een foto van ons ontbijt. Als je twee weken achter elkaar foto’s uitgebreid aan het plannen bent is het soms fijn om gewoon je camera te pakken en een spontane foto te maken.
Wat is het soort licht waar je mee werkt? (daglicht, kunstlicht?)
Altijd daglicht voor mijn eigen werk, ik vind het heerlijk om te spelen met het licht en een sfeer te creeeren en hoewel het soms lastig kan zijn als je moet werken met een ondergaande zon of iets in die trant, ik vind het resultaat toch altijd prettiger als wanneer ik met kunstlicht moet werken. Voor klaten gebruik ik soms studio licht, packshots hebben dat wel vaak nodig. Maar ik probeer dit altijd tot een minimum te beperken. Ik haat kunstlicht echt en ik heb nog geen foto gezien waar ik het niet kon zien dat er kunstlicht is gebruikt.
Wat was jouw aha moment als het op eten fotograferen aankomt?
Mijn ‘aha’ moment kwam toen ik me realiseerde dat ik gewoon moest doen wat ik wilde, niet moest luisteren naar teveel regels en trucjes. Gewoon mijn ding doen. Ik hou van donkere foto’s, en dat is misschien niet wat een technische fotograaf zal goedkeuren, maar dat kan me niet echt schelen. Ik creeer een beeld, verhalen en geen perfecte shots.
Wat is een ding dat je graag zou willen verbeteren?
Phoe, misschien leren om kunstlicht minder te haten en het een kans te geven.
Heb je nog wat tips voor beginnende foodbloggers die hun foto’s willen verbeteren?
Oefen, veel! Experimenteer met kleuren, props, standen en vergelijk jouw beelden met anderen om te zien waar je nog kunt verbeteren. Ik vind dat veel beginnende fotografen vreemde standpunten gebruiken om te fotograferen zodat het eten er vreemd uit ziet. Ik denk dat je moet leren om je eigen fouten te zien zodat je ze kunt corrigeren. Let er ook op dat je gerechten niet teveel cropped.
Wie zijn jouw voorbeelden (foodbloggers of fotografen)
Mijn rolmodellen zijn mijn vriend David Loftus, hij fotografeert zoals ik, uit gevoel. Voor mijn persoonlijke werk probeer ik om mijn emoties in een beeld te stoppen. Een andere fotograaf die ik bewonder is Andrew Montgomery, zijn foto’s raken altijd een snaar bij mij. Ik koop een boek als ik weet dat hij de foto’s heeft gemaakt. Behalve deze twee mannen zijn mijn grootste voorbeelden geen fotografen maar renaissance schilders. De Nederlandse en Vlaamse meesters. Misschien door mijn achtergrond in kunst of mijn Vlaamse afkomst. Fotografie kan me soms niet boeien.
6 comments
Oh wat is deze weer leuk om te lezen! En wat een prachtige foto’s maakt Regula! Ik kende haar werk natuurlijk wel maar op de een of andere manier stond haar blog niet op mijn volg-ik-lijstje. Ga ik snel doen!
Ja ze is geweldig dus absoluut een aanrader om te volgen!
Mooi verhaal en wat een prachtig raam om bij te fotograferen.
Ik val in herhaling ik weet het….maar wat is dit toch een leuke serie!
Wat fijn dat je het werk van Regula onder de aandacht brengt, want ik kende haar nog niet. Mooie foto’s!
Ja he, ze maakt echt prachtige dingen!
[…] Een review die al lang overdue is om het zo maar eens te zeggen. Pride and Pudding van de onvolprezen Regula Ysewijn. […]